Expats pleiten voor vertegenwoordiging in Britse parlement

.Het is zeker niet de eerste keer dat een dergelijk beroep wordt gedaan, maar Alastair Stewart, een Expat-leraar die momenteel een groot deel van het jaar in Almeria verblijft, is de nieuwste persoon die pleit voor de introductie van MP's voor Britse expats die wonen in het buitenland.

De 30-jarige lerares uit Edinburgh heeft een petitie gelanceerd om expats te vertegenwoordigen in het Britse parlement, dat al meer dan 1.150 handtekeningen heeft aangetrokken.

Stewart, een voormalige perssecretaris in het Schotse parlement, zegt dat veel expats zich absoluut machteloos voelen na het EU-referendum. "Brexit heeft aangetoond dat wanneer dingen fout gaan je iemand nodig hebt om je te vertegenwoordigen in de zalen van de macht."

Het aantal VK-burgers dat buiten het Verenigd Koninkrijk woont, wordt geschat op maar liefst vijf miljoen, of meer, waarvan 1,3 miljoen in de EU wonen. Dit is meer dan de populaties van Wales en Noord-Ierland gecombineerd en ongeveer hetzelfde als Schotland. De enige representatie die ze hebben is hun kiesdistrict MP terug in het VK.

"Dat zijn 650 parlementariërs verspreid over het land en 650 verschillende manieren om hun tijd te verspillen", zegt Stewart, die vindt dat er Britse parlementsleden moeten zijn die expats vertegenwoordigen in elk vreemd land.

"We hebben allemaal dezelfde problemen en dezelfde zorgen, maar op dit moment is er geen kaart voor vertegenwoordiging," voegde hij eraan toe.

In Frankrijk zijn er momenteel 11 verkozen parlementsleden die onderdanen vertegenwoordigen die in het buitenland wonen, terwijl Italië sinds 2006 expat-parlementsleden heeft, terwijl parlementsleden hun operaties online houden in hun kiesdistricten terwijl velen Skype gebruiken voor persoonlijke interviews.

Een recente suggestie is dat elk land met een expatpopulatie van meer dan 67.000 mensen hun eigen parlementslid moet hebben, slechts één per land, niet een representatief parlementslid dat is gekozen uit zittende parlementsleden, maar iemand die wordt gekozen en gekozen door de expats die woonachtig in die landen. Kleinere expatsgemeenschappen zouden hun stemaantallen met buurlanden kunnen samenvoegen om het vereiste aantal inwoners voor hun single MP te bereiken.

Dit zou ervoor zorgen dat de vijf miljoen plus expats die buiten het Verenigd Koninkrijk wonen een echte vertegenwoordiging in het Parlement zouden hebben, in plaats van wat ze nu hebben, wat absoluut niets is.

Het doel van de heer Stewart is echter om op 6 oktober 100.000 handtekeningen te verzamelen, wat het aantal is dat nodig is om een debat over het onderwerp in het Lagerhuis af te dwingen, maar hij zal het veel beter moeten doen dan de twee meest recente petities van Londenaar Peter Johnson, die in 2013 slechts 2.400 handtekeningen behaalde, en Sarah Smith, de redacteur van The Connection, die een jaar later 3.900 bereikt.

Als u Alastair wilt steunen in zijn poging om parlementaire vertegenwoordiging te verkrijgen, kan hij zijn petitie "Introduceer parlementariërs om de belangen van Britse burgers die in het buitenland wonen" te ondertekenen op: https://petition.parliament.uk/petitions/216611

Ondertussen pleit Gibraltarian, Augustine Berllaque, wiens vader tijdens de Spaanse burgeroorlog tegen de fascistische dictator Francisco Franco vocht, in het Lagerhuis voor de 35.000 inwoners van Gibraltar met hun eigen parlementslid. Momenteel hebben Gibraltarianen als volledige Britse burgers niets te zeggen in hun moederparlement.

De oproep voor een toegewijd MP voor Gibraltar wordt al vele jaren ondersteund door Britse politici, waaronder Sir Simon Hughes, Dennis Turner, Andrew MACKLEY, Andrew Rosindell, Linsdsay Hoyle, Andres Flook, Tim Loughton, D Ruffley, Geraldine Smith, waarnemend procureur-generaal , William Cash en David Heath en verschillende anderen.